Keizer Flavius Valerius Severus, ook bekend als Keizer Severus II, regeerde over het Romeinse Rijk van 306 tot 307 na Christus. Zijn korte regeerperiode was turbulent en vol met oorlogen en politieke intriges. Severus werd geboren in Illyrië, een Romeinse provincie in het westen van de Balkan, en kwam uit een familie van lage adel. Zijn vader was een senator en zijn moeder was waarschijnlijk van Illyrische afkomst. Severus’ vroege leven is niet goed gedocumenteerd, maar het is bekend dat hij diende als militaire commandant onder Keizer Galerius, een van de vier keizers die het Romeinse Rijk regeerden na de dood van Keizer Diocletianus in 305 na Christus.

In 306 na Christus, na de dood van Keizer Constantius I, werd het Romeinse Rijk verdeeld tussen zijn drie zonen: Constantijn, Constans en Constantius II. Severus, die op dat moment een belangrijke militaire commandant was in het oosten van het rijk, werd door Galerius uitgeroepen tot keizer van het westelijke deel van het rijk. Galerius hoopte dat Severus zou helpen bij het bestrijden van de usurpatie van Maxentius, de zoon van Constantius I, die de controle had over Italië en delen van Noord-Afrika. Severus accepteerde het keizerschap, maar realiseerde zich al snel dat hij niet de steun van Galerius had en dat hij ook niet de middelen had om Maxentius te verslaan. In plaats daarvan sloot hij een verdrag met Maxentius, waarbij hij zijn keizerlijke titel behield maar de controle over Italië aan Maxentius overliet. In ruil daarvoor zou Maxentius zich niet bemoeien met de rest van het westelijke deel van het rijk dat onder het gezag van Severus viel.

Severus concentreerde zich vervolgens op het versterken van zijn positie in het westen van het rijk. Hij probeerde zijn keizerschap te legitimeren door het slaan van munten en het uitvaardigen van wetten. Hij stelde ook een aantal belangrijke hervormingen voor om de economie te stabiliseren, zoals het terugbrengen van de belastingen en het stimuleren van de handel.

De situatie veranderde echter snel toen Galerius in 307 na Christus besloot om Maxentius aan te vallen en Italië terug te veroveren. Severus, die geen partij wilde kiezen in de strijd tussen Galerius en Maxentius, werd door Galerius beschuldigd van verraad en de oorlog verklaard. In de daaropvolgende strijd werd Severus verslagen en gevangen genomen.

Severus werd gevangen gezet in Tres Tabernae, een kleine stad ten zuiden van Rome. Na enkele dagen werd hij door Galerius ter dood veroordeeld en geëxecuteerd. Zijn lichaam werd in de Tiber geworpen, maar later opgevist en begraven in de mausoleum van zijn vader.