Keizer Maxentius was een Romeinse keizer die van 306 tot 312 na Christus regeerde. Hij werd geboren op 28 juli 278 na Christus als de zoon van keizer Maximianus. Na zijn vaders afstand van de troon in 305 na Christus, werd Maxentius door zijn vader benoemd tot keizer van Rome en het westen van het Romeinse Rijk.

Als keizer probeerde Maxentius het Romeinse Rijk te verenigen en zijn eigen macht te vergroten. Hij voerde verschillende hervormingen door en stelde verschillende bouwprojecten in gang, waaronder de bouw van de Via Appia, een belangrijke weg in Rome. Maxentius stond ook bekend om zijn tolerantie ten opzichte van religieuze minderheden in het rijk. Hij stond bijvoorbeeld toe dat christenen en joden hun godsdienst vrij konden uitoefenen, in tegenstelling tot zijn voorganger Diocletianus, die een groot aantal christenen vervolgde.

Maxentius’ heerschappij werd echter gekenmerkt door een voortdurende machtsstrijd met andere Romeinse keizers. Zijn grootste rivaal was Constantijn de Grote, die in 312 na Christus de Slag bij de Milvische Brug uitvocht met Maxentius. Tijdens deze slag won Constantijn de Grote, waardoor Maxentius zijn grip op Rome verloor en uiteindelijk zelfs stierf. Maxentius’ dood betekende het einde van zijn heerschappij en het begin van de consolidatie van de macht van Constantijn de Grote. Ondanks zijn korte regeerperiode had Maxentius toch een belangrijke invloed op de geschiedenis van het Romeinse Rijk en de ontwikkeling van het christendom in het rijk.

Maxentius werd geboren als de zoon van keizer Maximianus en Eutropia, en groeide op in een tijd van politieke onrust in het Romeinse Rijk. Zijn vader Maximianus was medekeizer van het Romeinse Rijk, maar had een conflict met keizer Diocletianus, die hem dwong af te treden in 305 na Christus. Na zijn aftreden weigerde Maximianus echter om af te treden en in plaats daarvan benoemde hij zijn zoon Maxentius tot keizer van Rome en het westen van het Romeinse Rijk. Maxentius werd geconfronteerd met verschillende uitdagingen tijdens zijn heerschappij, waaronder een economische crisis en politieke onrust in het rijk. Hij voerde verschillende hervormingen door om de economie te stabiliseren, waaronder het slaan van nieuwe munten en het verlagen van de belastingen. Hij stelde ook verschillende bouwprojecten in gang, waaronder de bouw van de Via Appia, een belangrijke weg in Rome.

Maxentius stond bekend om zijn tolerantie ten opzichte van religieuze minderheden in het rijk. Hij stond bijvoorbeeld toe dat christenen en joden hun godsdienst vrij konden uitoefenen, in tegenstelling tot zijn voorganger Diocletianus, die een groot aantal christenen vervolgde. Maxentius was zelf echter geen christen en het is onduidelijk of hij het christendom positief of negatief bekeek. 

Maxentius’ heerschappij werd echter gekenmerkt door een voortdurende machtsstrijd met andere Romeinse keizers. In 308 na Christus riep keizer Constantijn de Grote zichzelf uit tot keizer van het westen, wat leidde tot een conflict tussen hem en Maxentius. In 312 na Christus kwam het tot een directe confrontatie tussen beide keizers, tijdens de Slag bij de Milvische Brug.

Volgens de legende had Constantijn de Grote de nacht voor de slag een visioen waarin hij het teken van het christendom zag, en op de dag van de slag zou hij dit teken op zijn schild hebben getekend. Constantijn won uiteindelijk de slag en Maxentius vluchtte naar de Tiber, waar hij verdronk nadat hij door zijn eigen troepen in het water was geduwd.

Na de dood van Maxentius veroverde Constantijn de Grote Rome en werd hij de onbetwiste keizer van het Romeinse Rijk. Hij voerde verschillende hervormingen door en maakte het christendom tot de staatsgodsdienst van het rijk.