Keizer Gordianus II was de kleinzoon van Keizer Gordianus I en regeerde over het Romeinse Rijk samen met zijn vader Gordianus I gedurende slechts 21 dagen in het jaar 238 na Christus. Zijn heerschappij was kort maar turbulent en werd gekenmerkt door politieke instabiliteit en militaire conflicten. Gordianus II werd geboren in het jaar 192 na Christus in Rome en was de zoon van Gordianus I en zijn vrouw Fabia Orestilla. Hij werd op jonge leeftijd opgeleid en was goed thuis in militaire aangelegenheden. In 238 na Christus werd zijn vader, Gordianus I, tot keizer uitgeroepen door de Senaat van Rome, die ontevreden was over het bewind van Keizer Maximinus Thrax.

Gordianus II vergezelde zijn vader naar de frontlinies in Afrika, waar ze samen de strijd aangingen met de troepen van Maximinus Thrax. Hun leger werd echter verslagen en zowel Gordianus I als Gordianus II pleegden zelfmoord om te voorkomen dat ze gevangen werden genomen door de troepen van Maximinus Thrax. Ondanks zijn korte regeerperiode slaagde Gordianus II erin om een aantal belangrijke hervormingen door te voeren en de stabiliteit in het Romeinse Rijk te bevorderen. Hij hervormde het belastingstelsel en verminderde de belastingdruk op de bevolking, wat bijdroeg aan de groei van de economie. Hij moedigde ook de vrijheid van meningsuiting en de vrijheid van religie aan, waardoor hij populair werd bij de bevolking. Gordianus II wordt ook herinnerd vanwege zijn militaire prestaties. Onder zijn leiding werden verschillende succesvolle campagnes gevoerd, waaronder een expeditie naar Mesopotamië om de grenzen van het rijk te verdedigen tegen Parthische invallen.

In de kunst en literatuur van de oudheid werd Gordianus II vaak geprezen om zijn moed en leiderschap. De Romeinse historicus Cassius Dio beschreef hem als “een prachtig voorbeeld van moed en edelmoedigheid” en prees hem om zijn militaire tactieken en strategieën. Het is echter belangrijk op te merken dat de heerschappij van Gordianus II kort en chaotisch was. Zijn regering werd gekenmerkt door politieke instabiliteit en conflicten tussen verschillende facties binnen de Senaat van Rome. Zijn plotselinge dood betekende het einde van zijn pogingen om het Romeinse Rijk te hervormen en te stabiliseren.

In de moderne tijd wordt Gordianus II vooral herinnerd als een belangrijke figuur in de geschiedenis van het Romeinse Rijk en als een leider die probeerde de economie te stimuleren en de stabiliteit te bevorderen. Ondanks zijn korte regeerperiode slaagde hij erin om belangrijke hervormingen door te voeren en het Romeinse Rijk te versterken in een tijd van politieke instabiliteit en militaire conflicten.

Na de dood van Gordianus II werd Pupienus Maximus, een oude senator, tot keizer uitgeroepen samen met Balbinus, een rijke patriciër. Deze benoeming zorgde echter voor onrust en onvrede onder de bevolking en de legers, omdat ze het gevoel hadden dat de Senaat hen wederom een onbekwame heerser had opgelegd. Deze onvrede leidde tot een opstand onder de Pretoriaanse Garde, die de keizers vermoordde en Gordianus III, de kleinzoon van Gordianus I en neef van Gordianus II, tot keizer uitriep. Gordianus III was op dat moment nog erg jong en werd daarom onder het regentschap geplaatst van verschillende generaals en politici.

De opstand van de Pretoriaanse Garde leidde tot een verandering in de manier waarop de keizers werden gekozen. In plaats van de Senaat, werden de keizers voortaan gekozen door het leger en de Pretoriaanse Garde. Dit betekende een belangrijke verschuiving in de machtsbalans binnen het Romeinse Rijk, en een voorbode van de transformatie van het rijk van een republiek naar een keizerrijk.

Gordianus II wordt ook herinnerd vanwege zijn belangrijke rol in de geschiedenis van de munt. Tijdens zijn korte regeerperiode werd een nieuwe munt geïntroduceerd, de antoninianus, die een zilvergehalte van slechts 5% had. Deze munt werd gebruikt om de financiële tekorten van het rijk aan te pakken, maar leidde ook tot inflatie en economische instabiliteit in de decennia die volgden.

Tot op de dag van vandaag blijft de geschiedenis van Gordianus II en zijn familie fascineren en inspireren. Zijn leven en regeerperiode getuigen van de complexiteit en veranderingen die het Romeinse Rijk doormaakte in de derde eeuw na Christus, en van de moeilijkheden waarmee politieke leiders en bestuurders te maken hebben bij het nastreven van economische, politieke en militaire stabiliteit.