Keizer Julianus Jovianus was de opvolger van Keizer Julianus Apostata en regeerde over het Romeinse Rijk van 363 tot 364 na Christus. Hij stond voor een aantal uitdagingen tijdens zijn korte heerschappij, waaronder de voortdurende dreiging van invallen van buiten het rijk en de moeilijke relatie met de christelijke kerk.Jovianus werd geboren in 331 na Christus in de stad Singidunum, dat nu bekend staat als Belgrado. Hij diende in het leger van zijn voorganger Julianus Apostata en nam deel aan de campagnes tegen de Perzen en de Germanen. Na de dood van Julianus in 363 werd Jovianus uitgeroepen tot keizer door zijn soldaten.

Een van de eerste uitdagingen waarmee Jovianus werd geconfronteerd, was de voortdurende dreiging van invallen van buiten het rijk. Onder Julianus had het Romeinse Rijk een reeks overwinningen behaald op de Perzen en de Germanen, maar de vrede was nog lang niet gegarandeerd. Jovianus moest onderhandelen met de Perzen om een ​​vredesverdrag te bereiken dat gunstig was voor het rijk. Het verdrag gaf echter grote concessies aan de Perzen, waaronder de overgave van een groot deel van het grondgebied dat door Julianus was veroverd.

Een andere uitdaging waarmee Jovianus werd geconfronteerd, was de moeilijke relatie met de christelijke kerk. Julianus had geprobeerd het christendom te vervangen door heidendom, maar na zijn dood keerden veel mensen terug naar het christendom. Jovianus moest voorzichtig zijn om de christelijke kerk niet te veel te provoceren, terwijl hij ook de traditionele heidense religies in het rijk probeerde te behouden.

Jovianus bleek een pragmatische keizer te zijn en probeerde een evenwicht te vinden tussen de verschillende religieuze en politieke facties in het rijk. Hij keurde een edict goed waarin religieuze tolerantie werd beloofd en gaf de christenen hun eigendommen terug die door Julianus waren geconfisqueerd. Hij stelde echter ook de heidense priesters aan en probeerde de heidense tempels te beschermen. Het resultaat was dat geen van de twee groepen volledig tevreden was met zijn beleid.

Jovianus voerde ook een aantal hervormingen door tijdens zijn korte heerschappij. Hij verminderde de lasten van belastingen en reorganiseerde het leger. Hij keurde ook wetten goed die de rechten van vrouwen en slaven versterkten en bevorderde de kunsten en wetenschappen. Jovianus stierf echter plotseling in 364 na Christus, terwijl hij op weg was naar Constantinopel. De exacte omstandigheden van zijn dood zijn onbekend, maar het wordt verondersteld dat hij werd vergiftigd.